Giza Eskubideen defendatzaileak aldi baterako babesteko euskal programak Kolonbiako lider bat hartu du aurten

Luz Mary Osorio Giza Eskubideen defendatzailea da eta Antioquiako Erakunde Indigenako (OIA) kidea. Senu indigena da eta Cacereseko udalerriko (Kolonbia) Puerto Bélgica las Palmas babeslekutik dator.  Gaur egun, aldi baterako harreran dago bere semearekin batera Euskal Autonomia Erkidegoan, Zehar-Errefuxiatuekin erakundeak kudeatutako eta Eusko Jaurlaritzako Berdintasun, Justizia eta Gizarte Politiketako Sailak bultzatutako Giza Eskubideen Defendatzaileak Aldi Batez Babesteko Euskal Programaren esparruan. 

Programa horren helburua da euren jatorrizko herrialdeetan bizitzaren eta justizia sozialaren alde egiten duten lanagatik bizitza edo osotasun fisikoa arriskuan ikusten duten giza eskubideen defendatzaileak babestea.  Helburu horrekin, pertsona horiek sei hilabetez hartzen dituzte Euskal Autonomia Erkidegoan. 

Programa Eusko Jaurlaritzako Giza Eskubide, Biktima eta Aniztasun Zuzendaritzak gidatzen du, e-Lankidetzaren babesa du, eta Zehar-Errefuxiatuekin elkarteak kudeatzen du. Horrez gain, Mugarik Gabe erakundeak ere parte hartzen du harrerarako euskal erakunde gisa. Erakunde horrek ibilbide luzea egin du OIArekin lanean.

Denbora horretan, agenda politiko bat garatu dute hainbat erakunde publiko eta gizarte-erakunderekin, beren nazioarteko laguntza-sareak zabaltzeko eta indartzeko. Sare horiek, praktikan, babes-aterki gisa jarduten dute. Babes hori segurtasun-baldintza hobeagoetan itzultzeko eta Giza Eskubideen defentsan lanean jarraitzeko lagungarria da.

Euskal Autonomia Erkidegoan ematen zaien harrera-aldiak atseden hartzeko eta zaintzeko aukera ematen die, indarkeria politikoaren inpaktuak kontuan hartuta, fisikoki eta emozionalki indartzeko.

2011z geroztik, herrialde desberdinetatik etorritako 32 pertsona hartu dituzte programa honen bidez.

Luz Mary Osorio

Bere babesleku indigenaren buru izan zen 2017-2019 aldian. Denbora horretan beste kargu batzuk ere bete zituen, hala nola: Tokiko Kabildoaren idazkaria, Resguardoko Emakumeen Taldeko idazkaria, Udalerriko Bake Kontseiluko kidea (2018-2021), 10 komunitate indigenen ordezkari gisa. Emakumeen eskubideen trebakuntzan ere lan egin zuen 2021ean.

Gizarte-bitartekaritzan goi-mailako prestakuntza du, eta, gaur egun, Ama Lurraren Pedagogiako lizentziatura egiten ari da Antioquiako Unibertsitatean. 

Indarkeriaren biktima gisa, behartutako bi lekualdaketa bizi izan ditu: lehena 2012an, bere herrialdeko barne-gatazkaren ondorioz, eta bigarrena 2019an, eskubideen defentsan egindako lanagatik.

OIA (Antioquiako Erakunde Indigena)

Kolonbiako Antioquia departamenduko 5 herri indigena barne hartzen ditu. Lurralde-eskubideen, autonomiaren eta kultura-nortasunarekiko errespetuaren aldeko mugimendu indigenaren borroka-erakundea da.

Era berean, Giza Eskubideen defentsaren alde lan egiten du, departamentuan gertatzen diren egoera ezberdinei aurre egiteko, batez ere kide indigena asko mehatxatu, mugitu eta hil dituzten talde armatuen ondorioz.

Atzo eta gaur bitartean 900 pertsona inguru mobilizatu dira Donostian, Bilbon eta Gasteizen errefuxiatuen eskubideen alde

Gaur, ekainak 20, Errefuxiatuen Nazioarteko Eguna dela eta, Bizkaiko eta Arabako hainbat taldek mobilizazioak deitu dituzte Bilbon eta Vitoria-Gasteizen, honako lemapean “Izan Babes. Diskriminaziorik gabeko harrera”.

Atzo Donostian ere mobilizazioa deitu zuten, Aquariumetik abiatu zen lelo berarekin. Hiru lurraldeen artean, guztira 900 pertsona inguru babesaren alde mobilizatu dira.

Ekainaren 20ko manifestua

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Agerian utzi dugu gogo politikoa dagoenean gatazketatik eta jazarpenetatik ihes egiten duten pertsonen babesa bermatu daitekeela

Errefuxiatuen Nazioarteko Egunaren, ekainaren 20aren, bezperan Zehar-Errefuxiatuekin eta CEAR Euskadin erakundeek asiloaren uneko egoeraren azterketa aurkeztu dute.

Zehar erakundeko zuzendari Arantza Chacónek agerian utzi duenez “Ukrainako gerraren ondorioz, asko izan dira gizartean, administrazioa eta komunikabideetan agertutako errefuxiatuekiko elkartasun-adierazpenak. Inguruabarren mailakoa izan da erantzuna”.

Ukrainari dagozkion aldi baterako babesaren erabakiei dagokionez, Euskadiko Gobernuaren Ordezkaritzaren arabera, gaur egun 3.382 eskaera aurkeztu dira. Horietatik 1.438 Bilbon aurkeztu dira, 1.387 Donostian eta 557 Vitoria‑Gasteizen. Gehienak emakumeak dira. “Horrek agerian uzten du gogo politikoa dagoenean, gerratik, gatazketatik eta beste jazarpen mota batzuetatik ihes egiten duten pertsonen babesa bermatzen dela”, gehitu du Chacónek.

Halaber, agerian utzi du “ezin dugula ahaztu beste toki batzuetako pertsonak daudela, euren burua euren herrialdetatik ihes egitera behartuta ikusi dutenak, eta Euskadira babes bila etorri direnak”. Gehitu du “ez dagoela sartzeko bide seguru eta legezkorik, eta, hortaz, bidea geroz eta zailagoa dela. Horrelakoa da itsasoa gurutzatuz Malitik, Marokotik, Senegaletik edo Tunisiatik datozen pertsonen kasua”.

Urteko lehenengo lau hilabeteetan Euskadin 1.234 asilo-eskaera aurkeztu dira (iturria: Barne Ministerioa). 459 aurkeztu ziren Bizkaian, 408 Gipuzkoan eta 367 Araban. Eskaera gehien aurkezten dituzten nazionalitateak venezuelarrak eta kolonbiarrak dira. Kolonbiaren kasuan babesa ia sistematikoki ukatzen da.

Urteko Txostena: Errefuxiatuak Espainian eta Europan

CEAR erakundeko Lurralde Koordinatzaile Elena Valverdek, 2022 Txostena: Errefuxiatuak Espainian eta Europan argitalpeneko hainbat zifra aurkeztu ditu. Bertan 2021. urteari dagozkion hainbat urteko datu biltzen dira.

COVIDak eragindako krisiagatik mugak itxi ziren, eta horren ondorioz Europara datozen pertsonak geroz eta bide arriskutsuagoak hartzen dituzte. 2021ean, Europar Batasunera modu irregularrean iritsi ziren migratzaileen kopuruak gora egin zuen, 2020arekin alderatuta. Gehienak (% 78) itsasotik heldu ziren. Halaber, Mediterraneoa berriz ere izan zen biderik arriskutsuena, eta 2.048 heriotza eta desagertze erregistratu ziren.

Espainiar estatuko nazioarteko babesaren aitorpen-tasak % 10 gora egin zuen arren (oro har % 5ekoa zen), oraindik ere Europar Batasuneko % 35eko batez besteko tasatik urrun dago.

Valverdek ere pasaden otsailean artatu diren eta Ukrainiako profila duten pertsona-kopuruaren balantzea egin du: “Euskadin 1.666 pertsona artatu ditugu guztira gure bulegoetan, eta % 70 emakumeak ziren. 942 Bizkaian artatu dira, 239 Araban eta 485 Gipuzkoan. Arreta mota guztietakoa izan da: lehen harrerako baliabideetara eta zentroetara bideratzea, gizarte-arreta, kontsultak, laguntzak izapidetzea, beste baliabide batzuetara bideratzea, etab.”

Urteko txostena hemen irakurri dezakezu osorik: https://www.cear.es/informe-cear-2022/

Errealitate horren aurrean, bi erakundeek honako hau aldarrikatu dute:

  • Bermatzea migratzaileak eta errefuxiatuak Espainiara eta Euskadira euren bizitza arriskuan jarri barik heltzen direla, eta asilo-prozedurara iristeko legezko bide seguruak erraztea.
  • Amaitzea herrialde hartzaileen interes ekonomikoen zerbitzura dagoen mugen politikarekin; izan ere, horren ondorioz, pertsona asko geratzen dira euren jatorrizko herrialdean edo tarteko herrialderen batean, non euren giza eskubideak ez diren errespetatzen.
  • Amaitzea migratzaileen eta errefuxiatuen instrumentalizazioarekin, presio politikorako tresna gisa erabiltzen baitira.
  • Bermatzea etxebizitza soziala eta gizarte-, hezkuntza-, osasun- eta kultura-baliabide eta -laguntzak eskuratzeko aukera, nazioarteko babesa behar duten edo herrigabeak diren pertsonen zailtasunak kontuan hartuko dituzten irizpideak ezarrita.

Elkarrizketa hiru emakume errefuxiaturekin

Prentsaurrekoaren ostean, hiru emakume errefuxiatuk euren harrera-esperientziari buruz hitz egin dute.

Skarlet Khamad Ukrainiako errefuxiatua da eta martxoaren hasieran heldu zen Euskadira. Fernanda Falcão brasildarra da, giza eskubideen defendatzailea, eta asilo-eskatzailea da. Khatera Dadfer duela 10 hilabete heldu zen, erregimen Talibanetik ihes egiten ari zela. Emakumeen eta neskatoen eskubideen defentsan aritzen zen Afganistanen.

Elkarrizketa osoa hemen ikusi dezakezu

Ekainaren 20ko manifestazioak

Errefuxiatuen Nazioarteko Eguna dela eta, hainbat manifestazio egingo dira euskal hiriburuetan, honako lelo honekin: Izan babes. Diskriminaziorik gabeko harrera. Igandean, 12:00etan, Donostian aterako da, Aquariumetik; eta astelehenean, Bilbon eta Vitoria-Gasteizen, 19:00etan, Arriagatik eta Andre Maria Zuriaren Plazatik, hurrenez hurren.

 

 

Ukrainako gerrako errefuxiatuentzako harrera-zentroetan agertutako invasioaren aldeko pintadak gaitzesten dituzte erakundeek

(Bilbo, apirilak 12). Dokumentu hau sinatzen dugun erakundeok CEAR erakundeak Ukrainako gerrak kaltetutako pertsonen harrera kudeatzen duen Bilboko bi zentrotan agertu diren pintadak salatzen ditugu. Pintadetan honako hau ikus zitekeen: ‘Z’ letra, inbasioaren aldekoekin lotzen dena; igitai eta mailu komunistak, Sobietar Batasunaren oroimenez; eta antifaxistak hitza.

Gaur egun (apirilak 12), 91 pertsona daude bi zentroetan. Antolatzaileek pintadak berehala ezabatu zituzten arren, hartutako pertsona asko jabetu dira ekintza horietaz, eta horrek eragin larria izan dezake haien suspertze-prozesuan, azken asteetan bizi izandako muturreko egoera traumatikoak gainditu ahal izatea funtsezkoa den une honetan.

Dokumentu hau sinatzen dugun erakundeok ohartarazi nahi dugu mehatxu edo eraso sinboliko horiek kalte estetikotik haratago doazela. Gerraren izugarrikeriatik ihesi datozen pertsonak beldurtzen eta kriminalizatzen dituzte, eta bizikidetza eta gizarte-kohesioa kaltetzen dituzte. Gainera, Zuzenbide Estatua mehatxatzen dute eta herritar guztiei eragiten diete. Horregatik, ezin dira ikusezin geratu, normalizatu edo zigorrik gabe utzi.

Horregatik guztiagatik, elkarbizitzarako eta elkar ezagutzarako deia egiten dugu, xenofobiari, zurrumurruei, aurreiritziei eta desberdin gisa hautematen denarekiko beldurrari aurre egiteko funtsezko tresnak baitira. Gainera, gogorarazi nahi dugu euskal biztanleria Europako buruan dagoela tratu-berdintasunari eta diskriminaziorik ezari dagokienez.

Harrera-zentroetan agertutako mezuak minoritarioak dira, baina min handia egiten dute. Horrelako jarduerak zigortu eta geldiarazi behar dira.

Erakunde sinatzaileak
CEAR – Comisión Española de Ayuda al Refugiado
Zehar-Errefuxiatuekin
ACCEM
Agiantza
Cáritas Bizkaia
Claret enea
Fundación EDE
Lantegi Batuak
Fundación Social Ignacio Ellacuría
MPDL