Natasha eta Ksenia ama-alabak dira, eta joan den astean iritsi ziren Oñatira, Ukrainatik ihesi. Ksenia, bere seme-alabekin Larraña Etxean hartutako beste emakume bat da, eta bera duela gutxi iritsi da Euskadira gerratik ihesi baita ere. Gaur, zentrora hurbildu den prentsari erantzun diote, bertako errealitatea bertatik bertara ezagutzeko, Arantza Chacón, Zeharreko zuzendariak eta Xabier Legarreta, Eusko Jaurlaritzako Migrazio eta Asilo zuzendariak lagunduta.

Oksana Kievetik oso gertu dagoen Irpin herri txikitik irten zen otsailaren 24an. Goizaldean, senarrak gerra hasia zela jakinarazi zion. Azken unera arte, gerra ez zela helduko itxaropenari eutsi ziola dio, eta ez zela izan soldadu errusiarrak bere herrira nola iristen ziren ikusi zuen arte, benetan gertatzen ari zela jakin zuenean. Hori gertatu bezain laster, suhiaren kotxea hartu eta alde egin zuen bere alaba Natasha eta bilobarekin, gauzarik funtsezkoenak bakarrik eramanez.

Euskadira iritsi eta duela urte batzuk harrera-programa batean ezagutu zuen familia batekin topo egiteko aukera izatea zen bere asmoa. 3.000 kilometro baino gehiagoko bidea egin dute Euskadira iritsi arte, eta bertan daude martxoaren 4tik. Bere senideak, senarra, semea eta suhia Ukrainan geratu dira.

Bere herriak familia askoren etxea izateari utzi dio eta gune estrategikoa bihurtu da. Kontatzen du soldadu errusiarrak nonahi daudela, eraikin, zubi eta errepide asko suntsitzen ari direla maniobra militarren ondorioz, eta inguruan jarraitzen duten zibilak hiltzeko beldur etengabearekin bizi direla. Bere herriko aterpeetan zeuden 50 haurretatik 13 militarren tiroek harrapatu dituzte.

Oksanak alde egin zuen egunean, Kseniiak ere Vishgorodeko bere etxetik joan zen. Hiru seme-alabaren ama ezkongabea da, eta joan aurreko uneak beldurrarekin gogoratzen ditu. Umeak izututa zeuden hegazkinen eta bonbardaketen zaratarekin, eta berak ez zekien zer egin. Lagun batek esan zion Frantziara bidean jarriko zela bi seme-alabekin, amaginarrebaren etxean onik egon zitezen, eta orduan erabaki zuen berarekin joatea.

Bere bidea ere oso luzea izan da, errepidez, auto bakarrean eta bost adingaberekin. Frantziara iristean bere lagunarengandik banandu zen, bera han geratu zen eta Kseniia bere seme-alabekin iritsi zen Euskadira. Kontatu duenez, bere lagunaren eskaintza izan zen Ukrainatik bakarrik eta hiru haurrekin irtetea lortzeko aukera bakarra, baina ezin du ekidin ezinduta sentitzea, jakinda ama eta beste lagun batzuk, Ukrainan jarraitzen dutela bihar zer gertatuko den jakin gabe.

Ukrainako gerrari buruz dugun iritzia irakur dezakezu HEMEN.

Topaketaren argazkiak HEMEN ikusi ditzakezu.